Ο Θεός μας δείχνει την αγάπη Του για μας διότι όταν είμασταν αμαρτωλοί ο Χριστός πέθανε για μας. Ρωμαίους 5:8

Ευτυχώς, ο Θεός δεν λέει σε μας, σας αγαπώ και σας συγχωρώ αλλά δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σας. Μια τέτοια στάση δεν είναι ούτε αγάπη ούτε συγχώρεση. Είναι αγάπη και συγχώρεση χώρις περιεχόμενο. Είναι απ’αυτή που εμείς οι άνθρωποι δίνουμε απλόχερα διότι δεν μας κοστίζει τίποτα.

Η αγάπη του Θεού είναι άπειρη και η συγχώρεση Του αστείρευτη και Του κόστισε πολύ ακριβά για να μπορούμε να έχουμε εμείς συγχωρεση. Εάν κοιτάξουμε στον σταυρό του Ιησού Χριστού, του Υιού του ζωντανού Θεού, θα δούμε ποσό Του κόστισε η συγχώρεση μας. Ο Θεός δεν παράβλεψε τις αμαρτίες μας αλλά πλήρωσε ακριβά γι’αυτές δίνοντας τον Υιό Του για να μας απαλλάξει απ’αυτές. Στο πρόσωπο του Ιησού βλέπουμε την αγάπη και την συγχώρεση του Θεού σε δράση και φανέρωση.

Οταν δούμε, γνωρίσουμε,δεχτούμε και πιστέψουμε στον Ιησού, λαμβάνουμε την συγχώρεση του Θεού. Αφού πιστέψουμε/ λάβουμε, μόνο τότε μπορούμε να ξεκινήσουμε να ζούμε την συγχώρεση του Θεού(τον Ιησού). Αν ,και η συγχώρεση του Θεού που λάβαμε είναι τέλεια, όμως την ζούμε μόνο στον βαθμό που γνωρίζουμε την συγχώρεση Του. Η συγχώρεση του Θεού ρέει μέσα μας και διαμέσου μας στον βαθμό που λαμβάνουμε βιωματικά την συγχώρεση για τις δικές μας αμαρτίες. Εάν μας ενοχλούν οι αμαρτιές των άλλων παρα οι δικές μας είναι ένδειξη ότι δεν ρέει η συγχωρεση του Θεού μέσα μας. Οτι και να κάνουν οι άλλοι σε μας δεν μπορούν να σταματήσουν την ροή της συγχώρεσης του Θεού μέσα μας. Μόνο ΕΜΕΙΣ εάν σταματήσουμε να λαμβάνουμε(πιστεύουμε) την συγχώρεση του Θεού για τις δικές μας αμαρτίες . Εαν πραγματικά θέλουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας θα μας απασχολούν κυρίως οι δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων.( Ο κάθενας θα δώσει λόγο για τον ευατό του στον Θεό) Θα ζητούμε το έλεος του Θεού για τις δικές μας αμαρτίες και δεν θα έχουμε τον χρόνο, την διάθεση αλλά και την αναίδεια να ασχολούμαστε και να ζητούμε δικαιοσύνη και κρίση για τις αμαρτίες των άλλων, ενώ ταυτόχρονα για τις δικές μας θέλουμε έλεος. Αλλά μάλλον θα λαμβάνουμε βιωματικά το έλεος του Θεού και θα το δίνουμε πλούσια στους άλλους διότι μας έχει ελεήσει πλούσια. Το να ζούμε βιωματικά την συγχώρεση του Θεού(τον Ιησού), είναι αποτέλεσμα της πίστηςμας(αποδοχής μας) στην συγχώρεση του Θεού(στον Χριστό). Πόσο συγχωρεθήκαμε απο τον Θεό, σ’αύτο το βαθμό συγχωρούμε. Πόσο αυτοδικαιομένοι είμαστε τόσο θα κρίνουμε τις αμαρτίες των άλλων. Οσο πιό πολύ γνωρίζουμε το μεγαλείο της δικαιοσύνης του Θεού τόσο πιό πολύ γνώρίζουμε το πόσο αμαρτήσαμε και συγχωρεθήκαμε απο τον Θεό. Στον σταυρό του Χριστού βλέπουμε ταυτόχρονα το μεγαλείο της δικαιοσύνης και της συγχώρεσης του Θεού.

Οταν ζούμε την συγχώρεση του Θεου, είναι ένδειξη οτι κοιτάζουμε στον έσταυρομένο Ιησού, την ζωή και στα ίχνη του Οποιού θέλουμε να περπάτησουμε, ο Οποίος έπαθε άδικα και δεν αμάρτησε. Ακολουθούμε με πίστη Αυτόν και περπατούμε στα ίχνη Του συγχωρώντας και αγαθοποιώντας αύτους που αμαρτάνουν σε μας, γευόμενοι και γνωρίζοντας βιωματικά το μεγαλείο της συγχωρεσης του Θεού, λέγοντας στον Πατέρα, συγχώρεσε τους δεν ξέρουν τι κάνουν.