Η αληθινή προσκύνηση/λατρεία

Δημιουργηθήκαμε για να είμαστε λατρευτές /προσκυνητές του Θεού. Όταν η αμαρτία εισήλθε στον κόσμο , ο άνθρωπος δεν έπαψε να είναι προσκυνητής/λατρευτής, όπως δεν έπαψε να είναι άνθρωπος. Όμως η αμαρτία μόλυνε και διέφθειρε την ικανότητα του να λατρεύει τον Θεό.

Ότι κάνουμε, είτε σε λόγο είτε σε έργο είναι λατρεία. Έτσι, το πρώτο ερώτημα μας δεν είναι εάν είμαστε λατρευτές/προσκυνητές, αλλά μάλλον τι ή ποιόν προσκυνάμε! Εάν δεν λατρεύουμε τον αληθινό Θεό, τον Δημιουργό μας, τότε λατρεύουμε την δημιουργία. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή και δεν μπορούμε να είμαστε ουδέτεροι. Ότι κάνουμε, σε λόγο και έργο δίνουμε δόξα και τιμή σε κάτι ή κάποιον. Μπορούμε να λατρεύουμε ανθρώπους, ζώα, φαγητά, χρήματα, σέξ, υπάρχοντα, αξιώματα, ιδεολογίες, μουσική, σπορτς κ.λ.π. Όλα αυτά δεν είναι κακά πράγματα από μόνα τους. Όλα όσα ο Θεός δημιούργησε είναι καλά, όλα όμως διαφθείρονται από μια ειδωλολατρική καρδιά.

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, με την ικανότητα να λατρεύει τον Θεό, να απολαμβάνει και να εξουσιάζει πάνω σε όλα τα δημιουργήματα με ένα υγιή τρόπο. Όταν όμως η αμαρτία εισήλθε στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τυφλώθηκε ως προς την εικόνα του Θεού, την εικόνα που σύμφωνα με αυτή είχε δημιουργηθεί και την οποία μόνο θα έπρεπε να προσκυνά. Η αμαρτία σε κάθε της έκφραση είναι ειδωλολατρία και διαφθείρει την καρδιά του ανθρώπου και την μετατρέπει σε ειδωλολατρική. Ειδωλολατρία είναι υποδούλωση στην δημιουργία, σε πράγματα που έγιναν για να τον υπηρετούν και όχι αυτός να τα υπηρετεί.

Ο δρόμος μας πίσω στην ελευθερία από κάθε ειδωλολατρική αλυσίδα αρχίζει όταν συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη μας να λατρεύουμε τον αληθινό Θεό. Η γυναίκα από την Σαμάρεια όταν συνάντησε τον Ιησού, ήλθε σε μια τέτοια συνειδητοποίηση και ρώτησε τον Κύριον: Οι πατέρες μας προσκύνησαν σε τούτο το βουνό, και εσείς λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα είναι ο τόπος, όπου πρέπει να προσκυνούμε. Ο Ιησούς της λέει; γυναίκα, πίστεψε Με ότι έρχεται ώρα κατά την οποία ούτε σε τούτο το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα θα προσκυνήσετε τον Πατέρα. Εσείς προσκυνάτε εκείνο το οποίον δεν ξέρετε, εμείς προσκυνάμε εκείνο που ξέρουμε διότι η σωτηρία είναι εκ των Ιουδαίων. Αυτή η γυναίκα ρώτησε τον Κύριον, που και πως πρέπει να προσκυνούμε τον Θεό. Μια ερώτηση που ευλόγως εγείρετε όταν συναισθανθούμε την ανάγκη μας να λατρεύουμε τον Θεόν.

Μόνο όταν το φως του ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, Οποίος είναι η εικόνα του Θεού, λάμψει στην καρδιά και στον νου μας, τότε, και μόνο τότε μπορούμε να είμαστε αληθινοί προσκυνητές του Θεού. Β’ Κορινθίους 4:4-6

Ο νόμος δόθηκε δια του Μωυσή αλλά η χάρης(ικανότητα) και η αλήθεια(η πραγματικότητα)έγινε δια του Ιησού Χριστού. Ιωάννης 1:17

Ο νόμος ήταν σκιά των μελλοντικών αγαθών και όχι η αυτή εικόνα των πραγμάτων. Εβραίους 10:1 Ενώ τώρα δια του Ιησού έχομε την αλήθεια, το αληθινό και όχι την σκιά της αλήθειας.  Ο ερχομός του Ιησού Χριστού ήταν εισβολή της αλήθειας! Οι Ιουδαίοι μέχρι τότε λάτρευαν τον Θεό, όχι όπως πραγματικά θέλει να Τον προσκυνούν. Πριν τον ερχομό του Ιησού δεν υπήρχε αληθινή λατρεία αλλά μόνο ο τύπος και η σκιά της. Οι Ιουδαίοι γνώριζαν αυτό που προσκυνούσαν όμως δεν μπορούσαν να είναι αληθινοί προσκυνητές μέχρι που ήρθε η χάρης του Θεού, ο Ιησούς ο Κύριος.

Ο Ιησούς της λέει: γυναίκα πίστεψε με ότι έρχεται ώρα, κατά την οποία ούτε σε τούτο το όρος ούτε στα Ιεροσόλυμα θα προσκυνήσετε τον Πατέρα. Εσείς προσκυνάτε εκείνο που δεν γνωρίζετε, εμείς προσκυνάμε αυτό που γνωρίζουμε, επειδή η σωτηρία είναι από τους Ιουδαίους. Όμως έρχεται ώρα και ήδη είναι όταν οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια, επειδή ο Πατέρας τέτοιούς ζητάει να είναι αυτοί που τον προσκυνούν. Ο Θεός είναι πνεύμα και εκείνοι που τον προσκυνούν με πνεύμα και αλήθεια πρέπει να τον προσκυνούν. Ιωάννης 4:21-24

Επειδή Αυτός ήλθε, ήλθε η χάρης και γι’ αυτό είπε έρχεται ώρα και ήδη είναι που οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια. Ήλθε Αυτός και ήλθε η αληθινή λατρεία, Ο Ιησούς Χριστός είναι η αληθινή λατρεία. Προσπάθησε όσο πιο πολύ θέλεις και όσο πιο ειλικρινά θέλεις να λατρεύεις τον Πατέρα, εάν δεν είναι διά του Ιησού Χριστού δεν είναι αληθινή λατρεία.

Το θέμα της επιστολής προς τους Εβραίους είναι η λατρεία με την χάρη του Θεού στην καινή διαθήκη. Ο απόστολος τους λέει πως η λατρεία κάτω από τον νόμο του Μωυσή στην παλαιά ήταν σκιά της αληθινής και υποδεέστερη, η οποία έδειχνε προς στην καινούργια και ανώτερη λατρεία που γίνετε μόνο με την χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και όπως Μωυσής προειδοποίησε τους Ισραηλίτες λέγοντας τους: Προσέχετε στον εαυτό σας, μήπως κάποτε λησμονήσετε τη διαθήκη του Κυρίου του Θεού σας που έκανε σε σας και κάνετε για τον εαυτό σας είδωλο, εικόνα κάποιου την οποία ο Κύριος ο Θεός σου απαγόρευσε. Επειδή ο Κύριος ο Θεός σου είναι φωτιά που κατατρώει, είναι Θεός ζηλότυπος. Δευτερονόμιο 4:23-24 Με παρόμοιο τρόπο o απόστολος τους προειδοποιεί να μην καταφρονήσουν την καινή διαθήκη, τον Ιησού Χριστό αλλά αφού παράλαβαν μια ασάλευτη βασιλεία να κρατούν τη χάρη, δια της οποίας να λατρεύουν ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια. Επειδή ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει. Εβραίους 12: 25-29 Αυτοί που φοβούνται τον Θεό δεν τολμούν να προσκυνήσουν το Θεό παρά μόνο με την χάρη Του, διά Ιησού Χριστού. Ο απόστολος στην επιστολή του, υποδεικνύει στους Εβραίους πως ο Ιησούς διά του αίματος Του της καινής διαθήκης και της προσφοράς του σώματος Του, τώρα μπορούν να λατρεύουν αληθινά τον ζωντανό Θεό. Και πως η καταφρόνηση του Ιησού, του αίματος της καινής διαθήκης και του Πνεύματος της χάρης δια της οποίας μόνο μπορούν να λατρεύουν ευαρέστως τον Θεό έχει χειρότερες συνέπειες από τις συνέπειες που είχαν οι πατέρες τους κάτω από τον νόμο.

Αυτοί που φοβούνται τον Θεό, Τον προσκυνούν μόνο με την χάρη, διά του Ιησού Χριστού. Ακόμη μπορούμε να πούμε ότι, το να λατρεύουμε είναι να τον φοβόμαστε ή αντιστρόφως. Ο Ιησούς λέει στον Ματθαίο 4:10 ότι είναι γραμμένο: τον Κύριο τον Θεό σου, θα προσκυνήσεις και μονάχα Αυτόν θα λατρεύσεις. Εδώ ο Ιησούς αναφέρετε στο Δευτερονόμιο 6:13 όπου διαβάσουμε: Κύριον τον Θεό σου να φοβάσαι και Αυτόν μόνο θα λατρεύσεις. Για τον Ιησού, το να φοβάσαι τον Θεό είναι να τον προσκυνείς.

Αυτοί που φοβούνται τον Θεό, προσκυνούν μόνο Αυτόν και τον λατρεύουν μόνο με την χάρη διά του Ιησού Χριστού. Με την χάρη Του, μας ικανώνει και μας κάνει αληθινούς προσκυνητές στο πνεύμα. Στο πνεύμα είμαστε όλα όσα χρειάζεται να είμαστε και δεν είναι από εμάς αλλά εξαιτίας της χάρης Του.

Ότι και να είμαστε ή ότι και να καταφέρουμε να κάνουμε με την σάρκα είναι σκύβαλα ενώπιον του Θεού. Ο απόστολος Παύλος θα μπορούσε να καυχηθεί για το ποιος ήταν και πόσο ειλικρινά λατρευτής ήταν σύμφωνα με τον νόμο. Όμως είχε ανακαλύψει ότι όλα αυτά ήταν ζημιά και σκύβαλα εις στο να είναι αληθινός προσκυνητής στο πνεύμα. Στο πνεύμα δεν υπάρχει καύχηση ή εμπιστοσύνη στην σάρκα άλλα η εμπιστοσύνη είναι στον Ιησού Χριστό. Κάτω από τον νόμο είναι η προσκύνηση της σάρκας. Κάτω από την χάρη είναι η αληθινή προσκύνηση με το πνεύμα και με αλήθειά .

Εμείς είμαστε η περιτομή αυτοί που λατρεύουν το Θεό με το πνεύμα και καυχόμαστε στον Ιησού Χριστό, και χωρίς να έχουμε την πεποίθηση στην σάρκα. Φιλιππησίους 3:3